زينه عرفت پور؛ بهنوش اصغری
دوره 18، شماره 62 ، خرداد 1401، ، صفحه 51-72
چکیده
پیشرفتها و نو آوریهای نقد جدید مرهون ارتباط با علم زبانشناسی و تلاشهای دانشمندان حوزه ی زبانشناسی در این راستاست. سبکشناسی یکی از مظاهر مدرنیته در نقد جدید است که به ارزیابی دقیق متن از دو جهت یعنی زبان و ساختار میپردازد. تنوّع واژگان یک ویژگی برای سبک به شمارمیآید که با بررسی آن به میزان غنای زبانی و دایرۀ ...
بیشتر
پیشرفتها و نو آوریهای نقد جدید مرهون ارتباط با علم زبانشناسی و تلاشهای دانشمندان حوزه ی زبانشناسی در این راستاست. سبکشناسی یکی از مظاهر مدرنیته در نقد جدید است که به ارزیابی دقیق متن از دو جهت یعنی زبان و ساختار میپردازد. تنوّع واژگان یک ویژگی برای سبک به شمارمیآید که با بررسی آن به میزان غنای زبانی و دایرۀ واژگانی ادیب یا نویسنده دست یازیدهمیشود. این مقاله در نظر دارد بر اساس روش آمارگیری کیت جانسون Keith Johnson به بررسی تنوّع واژگان سه تن از نویسندگان مشهور تاریخ ادبیات عربی: احمد حسن زیات، شوقی ضیف و حنا فاخوری بپردازد. به سمت نتایج، چهار مرحله را به ترتیب پشت سر گذاشته ایم که عبارتند از: (1) شناخت ساختار سبک شناختی (2) انتخاب مدلّل نمونه های آماری تحقیق (3) ارائهی مقیاس و روشهای پیادهسازی آن بر روی نمونهها (4) روشهای محاسبه درصدهای تنوّع. از نتایجی که بدان دستیافتیم، آن که درصد تنوّع واژگان احمد حسن زیات بیشتر از دو نویسنده دیگر میباشد و این بدان جهت است که نویسنده، تمامی دورههای ادبی و معرّفی نویسندگان و شاعران را در یک جلد کتاب گنجانده است و بدون مقدمهچینی و اطالهی کلام مستقیماً به موضوعات اصلی پرداخته است و از همین رو واژگان کلیدی و متنوّع بیشتری را در هر موضوع به کاربرده است تا بتواند در حجم اختصاصیافته، تمامی مطالب مهم را ذکر نماید و حق مطلب را به خوبی ادا کرده باشد.